




Υπάρχουν κάποιες μέρες που η πόλη δεν κινείται απλώς στους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας, αλλά σταματά για να αφουγκραστεί, να αισθανθεί και τελικά, να αλλάξει. Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου) ήταν μία από αυτές, χάρη στην συγκλονιστική παρουσία των Ειδικών Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου Αγριάς.
Στην καρδιά του Βόλου, στην πλατεία Αγίου Νικολάου, εκπαιδευτικοί, μαθητές και επιστημονικό προσωπικό δεν διοργάνωσαν απλώς μια γιορτή. Δημιούργησαν μια γέφυρα ψυχής, καλώντας τους περαστικούς να περάσουν από την όχθη της άγνοιας στην όχθη της κατανόησης.
«Το Αβγό»: Ένα Παραμύθι για την Αναγέννηση Κεντρικό σημείο της εκδήλωσης αποτέλεσε το θεατρικό δρώμενο με τίτλο «Το Αβγό». Μέσα από μια αλληγορική και βαθιά συγκινητική αφήγηση, οι παρευρισκόμενοι παρακολούθησαν την πορεία ενός παιδιού στο φάσμα του αυτισμού.
Το «αβγό» δεν ήταν παρά το σύμβολο του κελύφους που συχνά περιβάλλει αυτά τα παιδιά. Ένα κέλυφος φτιαγμένο από σιωπή, φόβο και απομόνωση. Οι θεατές βίωσαν την αγωνιώδη αλλά και ελπιδοφόρα προσπάθεια του παιδιού να ραγίσει αυτό το τσόφλι. Να βρει τη δύναμη να βγει στο φως, να σπάσει τα δεσμά της διαφορετικότητας που το κρατούν μακριά από το σύνολο και να σταθεί δίπλα στα άλλα παιδιά, όχι πια ως «ξένο σώμα», αλλά ως ισότιμο μέλος της παρέας. Η στιγμή της «εκκόλαψης», η στιγμή που το παιδί γίνεται ένα με τους γύρω του, πλημμύρισε την πλατεία με χειροκρότημα και βουρκωμένα μάτια, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι η ένταξη δεν είναι ουτοπία, αλλά καθημερινός αγώνας αγάπης.
«Μπες στα Παπούτσια μου»: Η Πράξη της Ενσυναίσθησης Παράλληλα με το θεατρικό, το δρώμενο «Μπες στα παπούτσια μου» ήρθε να δώσει σάρκα και οστά στην έννοια της ενσυναίσθησης.
Μακριά από θεωρίες και λόγια, το Ειδικό Σχολείο Αγριάς κάλεσε τους πολίτες του Βόλου σε μια βιωματική πρόκληση. Τι σημαίνει να περπατάς σε έναν κόσμο που δεν είναι σχεδιασμένος για σένα; Τι αισθάνεται ένα παιδί με κινητικές ή αισθητηριακές δυσκολίες;
Μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, οι περαστικοί κλήθηκαν κυριολεκτικά και μεταφορικά να φορέσουν τα «παπούτσια» της αναπηρίας. Να αντιμετωπίσουν εμπόδια που για τους περισσότερους φαντάζουν αόρατα, αλλά για τα άτομα με αναπηρία είναι βουνά. Ήταν μια άσκηση σεβασμού και αλληλεγγύης, που απέδειξε ότι η κατανόηση ξεκινά μόνο όταν τολμήσουμε να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του «άλλου».
Φεύγοντας από την πλατεία Αγίου Νικολάου, οι πολίτες δεν πήραν μαζί τους μόνο το ενημερωτικό υλικό. Πήραν την εικόνα εκείνου του ραγισμένου αβγού που έγινε ζωή. Και ίσως, την επόμενη φορά που θα συναντήσουν ένα «διαφορετικό» βλέμμα, να ξέρουν πια πώς να περπατήσουν πλάι του.
Τη γιορτή οργάνωσε η κα Νανά Τσεκούρα, προϊσταμένη του ειδικού νηπιαγωγείου Αγριάς, ο κος Απόστολος Κόλλιας και ο κος Μιχαήλ Ρούσσης, εκπαιδευτικοί του ειδικού δημοτικού σχολείου Αγριάς, οι φοιτητές του 4ου έτους του τμήματος νηπιαγωγών γενικής παιδείας Άννα Αργυροπούλου, Ελένη Χαραλάμπου , Κατερίνα Παπαδοπούλου, Μυρτώ Τζούνα και οι φοιτητές του τμήματος ειδικής αγωγής δημοτικής εκπαίδευσης Βασίλης Χαμπέρης, Άννα-Μαρία Τσίχλη, και Ιωάννα Τσόπρα, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.




















































